W pracy przedstawiono przykład torbieli kieszonkowej, która po gruntownym zachowawczym leczeniu kanałowym uległa wygojeniu.

Torbiel korzeniowa (cystis radicularis) to najczęściej występująca torbiel kości szczękowych. Ze względu na czynniki wywołujące nazywana jest torbielą zapalną. Rozwija się najczęściej wokół korzeni zębów z martwą, zgorzelinową miazgą (6). Wyróżniamy torbiel korzeniową prawdziwą, w przypadku której zmiana patologiczna jest całkowicie otoczona nabłonkiem i nie ma połączenia z kanałem korzeniowym oraz torbiel okołowierzchołkową kieszonkową, w której woreczek wyścielony nabłonkiem jest połączony z kanałem, a leczenie endododontyczne może doprowadzić do jej wygojenia (4). Niszczenie kości występuje jako rozrzedzenie beleczek kostnych, całkowity zanik utkania kostnego i tworzenie się ubytku. Nadmierne odkładanie się soli mineralnej w soli gąbczastej sąsiadującej z ogniskiem zapalnym prowadzi do zagęszczenia beleczek kostnych i powstania tak zwanej obwódki osteosklerotycznej widocznej na RTG jako strefa silnie zmineralizowana.

Celem pracy jest przedstawienie przypadku leczenia torbieli korzeniowej zęba 36.

Całość artykułu przeczytaj tutaj.

Autorzy: lek. dent. Emilia Ostapczuk, lek. dent. Katarzyna Łada, dr n. med. Marcin Wilczko

Artykuł przeczytasz za darmo dzięki opcji "artykułu otwartego", a czasopismo zamówisz na www.dlaspecjalistow.pl.